မိုးေတြက တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္
အိမ္ေျခေတြ ဆိုးသေလာက္
အမိုးေတြ ဆိုးေထာက္တယ္
တကယ္ …
မႀကံရြယ္ဘဲ ယိုင္လဲတဲ့ေန႔
အေမ့ငိုသံ တိုးတိုးတိတ္
ပုတ္အဲ့လိမ့္ သမီးမ်က္ႏွာ
စြန္႔ခြာေနရွာေတာ့
နံ႐ိုးကပ္ အကၤ်ီေလးနဲ႔ အေဖ
ေခၽြးရည္ရႊန္းတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ
မ်က္ရည္ေတြ ေရာလို႔ သုတ္လို႔
တစ္ခုတည္းေသာ ပိုးစားေစာင္ပါးေလး
ခ်စ္သမီးကို ထည့္လို႔ေပးခဲ့
၀မ္းမီးထက္ ေသာကမီး ခက္လ်က္
အေဖ့ေျခသံယိုင္နဲ႔နဲ႔ၾကား
ေခၚသံတစ္ခု ၾကားမိတယ္
သား … ေပါက္ျပားယူခဲ့ပါကြာ တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေတြ ေ၀၀ါးစြာနဲ႔
ဆို႔နင့္ေနခဲ့စိတ္ေတြ
လက္ေတြ ေပါက္ျပားေပၚအေရာက္
တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္မိတယ္ထင္ပါ့
ေသခ်ာတာက
ကူသူမရွိဘူး ကယ္သူမရွိဘူး
ေက်ာ္သူလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္တူးၿပီး
ေျမခ်ရမယ့္ စ်ာပနက
စကားေတာင္ မေျပာတတ္ေသးတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလး အသုဘပါ
ချမာမွာ ေအးရွာေရာ့မယ္
ချမာမွာ ေလးရွာေတာ့မယ္
အေမ့ရဲ႕ က်ဴးရင့္လိုက္တဲ့ငိုသံေတြ
တ၀ုန္း၀ုန္း လႈိင္းပုတ္သံေတြနဲ႔
တေ၀ါေ၀ါ မိုးေရေတြၾကား
အေဖ့႐ိႈက္သံ ခပ္ပါးပါး
ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ရ
တခဏမွာ
ေမ့ေျမာရွာေနတဲ့ အေမ့ကိုေပြ႕လို႔
သားငယ္ကိုေထြးလို႔
တဲအိုဘံုနန္းေလးဆီ ေျခလွမ္းေနရွာ
ေနတရီရီမွာ
ေျခရာေတြ လြင့္ရွာေရာ့မယ္
စိုးရြံ႕တဲ့စိတ္ေတြရယ္
အမယ္အိုရဲ႕ ပရိေဒ၀
ပဋာစာရီ အ႐ူးမလို
ရင္ရာသီေတြ မူးလွတဲ့ အေမ
၀ါးကြက္ၾကား အိပ္ယာျပားေလးမွာ
ေခြေခြေလးအိပ္လို႔ရွာေန
မႈိင္းတက္ေနတဲ့ ဒန္အိုးပိန္ေလးရဲ႕ ရိကၡာ
ငစိန္ဆန္တစ္ဆုပ္စာေလာက္
က်ိဳခ်က္ၿပီး ျပဳတ္လို႔ေသာက္ေပါ့
ဘ၀ရယ္
အေဖနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အေဖ
မီးစာကုန္ေနတဲ့ ခြက္ကို ထိုင္လို႔ၾကည့္လို႔
အေရာင္ေတြမွိန္ေနတဲ့ ဒီအိမ္ေလးရဲ႕ေရွ႕မွာ
လႈိင္းအိုေတြ ငိုေနရွာ
ဆင္းရဲျခင္း႐ုပ္တရားနဲ႔ ဆင္းရဲျခင္းနာမ္တရား
လြန္းထိုးေနတဲ့ၾကားမွာ
ဘာဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မွမရွိ
အလိုက္တသိနဲ႔ ကြန္ကိုျဖန္႔မိေတာ့
ၾကယ္အစံုကလက္ .. အို .. လက္လို႔
ပိန္ကပ္ကပ္ သားသည္အေဖ
မုတ္သုန္ေလကို ႐ွဴလို႔႐ိႈက္
အားစိုက္လိုက္ပံုမ်ား
အိမ္သူအတြက္ ရတက္မေအးစြာ
စြန္႔ခြာရွာခဲ့တဲ့ သမီးရဲ႕စိတ္
သားငယ္ကို ၾကည့္လိမ့္ၿပီး
အ႐ိုးမဲ့ သံေခ်းတက္ဓားမတစ္လက္
ေလွာ္တက္နဲ႔ ကြန္ကိုသပ္လို႔
၀မ္းမီးမို႔ ကမ္းကိုခြာ
လႈိင္းေလမွာ
လူးလြန္လို႔ ေနၿမဲေနဆဲနဲ႔
သားရဲ႕စိတ္ေတြက
ကမ္းတက္မယ့္ အေဖ့ရဲ႕အရိပ္ေတြ
ေစာင့္လို႔ႀကိဳေနမိတယ္ အေဖ ။ ။
၁၄.၆.၂၀၁၂
မိုးဆက္
( ၁၇.၆.၂၀၁၂ အေဖေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳလ်က္ )
